Przyjrzyjmy się niebu zimowemu widocznemu na początku grudnia. W grudniu Słońce zachodzi już przed godziną 16, a więc nawet odczekawszy jeszcze na nastanie pełnej nocy astronomicznej, obserwacje nocnego nieba możemy przeprowadzać w bardzo dogodnym czasie, wieczorem, nie zarywając nocy.
Najjaśniejszym obiektem widocznym na wieczornym niebie 1-go grudnia około godziny 21-szej będzie Księżyc. Bez trudu dostrzeżemy go w północno-wschodniej części nieba, początkowo dość nisko nad horyzontem. Jego widoma jasność sięgnie aż -11.3 mag, co oznacza, że Księżyc będzie aż 33 130 razy jaśniejszy od gwiazdy Wega, widocznej na
północno-zachodniej części nieba około 18 stopni nad horyzontem (jedna-piąta odległości kątowej między horyzontem a zenitem). Jasność widoma Wegi wynosi dokładnie 0 mag, czyli jest ona poręcznym punktem odniesienia dla oceny jasności różnych obiektów  astronomicznych. Aż 82% widomej półkuli Księżyca będzie oświetlone promieniami Słońca. Wzdłuż linii terminatora, czyli granicy pomiędzy częścią oświetloną i nieoświetloną, bez trudu będzie można dostrzec liczne kratery uderzeniowe, do czego w zupełności wystarczy dobra lornetka albo nawet niewielki teleskop amatorski. Kwadra Księżyca nastąpi 5 grudnia.       
W kierunku południowo-zachodnim, tuż nad horyzontem, będziemy mogli dostrzec planetę Saturn. Jej jasność wynosić będzie 0.9 mag, czyli bez trudu można ją będzie dostrzec gołym okiem, zaś przez niewielki teleskop amatorskim dostrzeżemy także piękne pierścienie Saturna. Na południowym niebie będzie dominował Jowisz, widoczny wysoko, około 50 stopni nad horyzontem (z grubsza w połowie odległości pomiędzy horyzontem a zenitem). Będzie bardzo jasny, jego widoma jasność wyniesie aż -2.8 mag. Korzystając z małego teleskopu amatorskiego będziemy mogli dostrzec wielkie księżyce tej planety.  
Na południowo-wschodnim nieboskłonie warto odszukać charakterystyczny gwiazdozbiór Oriona, w którym trzy jasne gwiazdy tworzą charakterystyczny tzw. pas Oriona. Nad pasem dostrzeżemy czerwonego nadolbrzyma Betelgezę o jasności 0.5 mag. Betelgeza odległa jest od Ziemi o 640 lat świetlnych, jest 105 000 razy jaśniejsza i 887 razy większa od Słońca (jej średnica wynosi aż 1.2 mld km). Pod pasem Oriona z łatwością dostrzeżemy jasną gwiazdę Rigel, o widomej jasności 0.6 mag. Jest to biało-błękitny nadolbrzym, odległy od Ziemi o 864 lata świetlne, 120 000 razy jaśniejszy i 79 razy większy od Słońca.
W grudniu aktywne są dwa roje meteorytów: Geminidy i Ursydy. Geminidy mają radiant (miejsce, skąd pozornie wylatują meteory) w okolicach gwiazdozbioru Bliźniąt i osiągają maksimum około 14 grudnia, natomiast radiant Ursydów znajduje się w Małej Niedźwiedzicy, ale jest to dość słaby rój, jego maksimum przypada zaś dopiero w trzeciej dekadzie grudnia.